Op 6 mei kondigde de overheid een versoepeling aan van de maatregelen in verband met de uitbraak van het Corona-virus. Door het moderamen is besloten om op 12 juli weer diensten met aanwezigheid van gemeenteleden in de kerkzaal te starten.  Dat mag echter alleen onder strikte voorwaarden. Hiervoor is nu een gebruiksplan gereed. Dit vind u hierbij als bijlage. Dan kunt u het nog een keer nalezen.

Onder deze link vindt u de stukken en de gebruiktepresentaties van de jaarvergadering afgelopen week: stukken/presentaties Voor het lezen en bekijken moet u wel ingelogd zijn.

Daarnaast bijgevoegd de informatie flyer over Interlakes en de machtigingskaart voor financiële ondersteuning zoald die zijn uitgedeeld door Arda en Arie.

De afgelopen weken hebt u in de nieuwsbrief steeds een artikel kunnen lezen onder bovenstaande titel.

Daarin is door diverse gemeenteleden iets geschreven over hun betrokkenheid bij het onderwerp. Dit is de laatste bijdrage in die reeks. Alle artikelen worden overigens gebundeld en binnenkort aan u uitgereikt zodat u ze nog eens na kunt lezen.

Nadat er een paar jaar geleden in onze gemeente gespreksronden waren gehouden, werd de conclusie getrokken dat het daar niet bij moest blijven. Het zou juist het begin moeten zijn van een (opnieuw) met elkaar in gesprek gaan over wat het betekent om kind van God te zijn in deze tijd en deze wereld.
Door je geloof met elkaar te delen, bouw je niet alleen jezelf op in het geloof, maar werk je ook aan de opbouw van Gods gemeente. Nu is dat makkelijker geschreven dan gedaan. Het blijkt voor de meesten van ons niet zo eenvoudig te zijn om te praten over wat het geloof nu werkelijk voor ons persoonlijk betekent. Als kerkenraad en daarin “gesteund” door de Steungroep vinden we echter dat dit essentieel is, niet alleen voor het voortbestaan van onze gemeente, maar vooral voor ieder van ons. Je kunt nu eenmaal geen christen zijn in je eentje.

Wanneer je dan vervolgens daar uitvoering aan wil geven is het handig om een bepaald plan van aanpak te hebben. Gekozen is daarbij voor de methode Leven uit de Bron. Die methode is alleen een heel goed hulpmiddel en ook niet meer dan dat.

Centraal staat daarbij de drieslag:

•  Hart voor de Heer
• Hart voor elkaar
• Hart voor de wereld

U hebt die in de eerdere artikelen al diverse keren voorbij zien komen.

In die drie punten wordt in andere woorden gezegd wat de Here Jezus ons heeft geleerd in Mat. 22:37 en 38: Heb God lief en de naaste als jezelf, waarmee Hij de kern van de bijbelse boodschap aangeeft.
Als leden van de Andreaskerk moet dat ons daarom steeds voor ogen staan en bepalend zijn voor onze handel en wandel.

Op de gemeenteavond van 10 april a.s. willen we daar verder met elkaar over van gedachten wisselen.
Ik hoop dat het een bijdrage mag leveren aan de opbouw van ons geloof en daardoor aan de opbouw van onze gemeente.

Omdat die opbouw een proces is, is het de bedoeling om ook in de toekomst regelmatig aandacht aan dit onderwerp te besteden via gemeenteavonden en (als we weer een eigen predikant hebben) themadiensten.
Daarnaast hoop ik dat er in allerlei samenkomsten van gemeenteleden aandacht aan dit onderwerp gegeven zal worden. Zo is binnen de kerkenraad het geloofsgesprek inmiddels een vast agendapunt.

Namens kerkenraad, Frits Welsing

Gemeenteopbouw via geloofsopbouw, dat is het verlangen van de kerkenraad, de steungroep en veel andere gemeenteleden.
Het boek “Leven uit de Bron” is hierbij het uitgangspunt voor de gemeenteopbouw.

Aangezien ik vanaf het begin bij de steungroep betrokken ben, leek het mij goed om dit keer niet de theoretische, maar de praktische kant te belichten. Wat betekent het voor mij om bezig te zijn met “Leven uit de Bron”.
Allereerst kan ik u zeggen dat ik in een groep kwam die ik zelf niet uitgekozen zou hebben. We zijn als groep aan elkaar gegeven, ieder met zijn/haar motivatie, gaven, karakter, leeftijd enz. U mag gerust weten, ik had zo mijn bedenkingen.
Op een zaterdag heeft Marius Noorloos ons uitleg gegeven over hoe “Leven uit de Bron” werkt in een gemeente en hebben we volop geoefend met o.a. het geloofsgesprek. Dit sprak mij toen al erg aan.
Alle daaropvolgende steungroepvergaderingen, begonnen we met een rondje “wel en wee”. Tijdens het “wel-en-wee-rondje” ervaar je dat gedeelde smart, halve smart is en gedeelde vreugd, dubbele vreugd. Het kan je hoofd letterlijk leegmaken zodat er ruimte ontstaat om te vergaderen.
Dan volgt het geloofsgesprek. Aan de hand van een Bijbelgedeelte spreken we van hart tot hart met elkaar over ons geloofsleven, door na te denken wat het Bijbelgedeelte jou op dat moment te zeggen heeft. Of welke gevoelens het met zich meebrengt en welke herinneringen het bij je oproept. Prachtig is het om te horen wat er bij een ieder in het hart leeft. Mijn irritaties t.a.v. bepaalde karaktereigenschappen vielen weg toen ik hoorde hoe die persoon met die eigenschap worstelt voor God. Dan ontstaat er een mildheid en geduld naar diegene, dat is met geen pen te beschrijven. Dat is voor mij tot nu toe de grootste winst geweest van de steungroep: de vruchten van de Geest komen naar boven zodra je van hart tot hart met elkaar je geloofsleven mag gaan delen. Lukt dat in één keer? Zeker niet! Het is een weg van blijven oefenen, van vallen en opstaan. Maar als je geloofsgroei gaat ervaren, dan ontstaat er een onderlinge band die bijzonder hecht is.
Het is mijn grootste wens en vurige bede, dat elk lid van de Andreasgemeente dit mag gaan ervaren!
Nieuwsgierig geworden? Of wilt u meer weten? Kom dan naar de presentatie op de gemeenteavond van 10 april a.s. Van harte uitgenodigd!
Namens de kerkenraad en de steungroep,
Corrie van den Adel.

Pastoraat,

Een gemeente van God, is als het ware een gezin. Met elkaar verbonden . Als groep mensen die Jezus kennen en volgen. Binnen die gemeente van Christus is het van groot belang dat men naar elkaar omziet, met elkaar meeleeft en om elkaar geeft.
In het begin van de Christengemeenten werd er ook in alle vormen zorg gedragen voor elkaar. Men leefde in gemeenschap van geld en goederen en kwam samen om God te eren
en te loven, en samen te spreken over het geloof.
Ook in onze Andreas gemeente zijn : het samenkomen en zorg voor elkaar te dragen belangrijke items. Misschien wel het meest wezenlijke van het bestaan van een gemeentegroep.
Als ouderling pastoraat ben ik blij dat ik een taak heb om samen met een team van mensen zorg te mogen dragen voor het pastoraat in de gemeente.
Het team wat bestaat uit de kerkelijk werker, pastorale bezoekers, ouderlingen.
Wat leeft er in de gemeente, wat voor zorgen zijn er?
Omzien naar elkaar is zo’n wezenlijk onderdeel van gemeente zijn. Het samen delen van gebeurtenissen, het samen spreken over geloof , het samenkomen in diensten en zingen tot Gods eer.
Goed is het om ( groot) -huisbezoeken te houden en in betrekkelijk kleine kring te kunnen spreken over geloof en geloofszaken.
Met het oog op de toekomst gericht hoop ik dat we als Andreas- eenheid een uitstraling mogen zijn/worden naar buiten toe en zoals een dominee eens beschreef:
wees een gemeente als:

• het gezin van God
  het lichaam van Christus
  het huis van de geest

In een drukke tijd waarin we verlangen straks weer een eigen herder en leraar te mogen ontvangen gaan we verder. Laten we in verbondenheid ,in liefde naar elkaar toe een gemeente zijn , als het kan een magneetkerk die aandacht trekt in positieve zin gericht op God en Zijn Woord

Melle Rozema , (ouderling taakveld pastoraat)